Гулсанам Мамазоитова - Инсон
Havo yetmayapti nafas bering deb
Ulgan insonlarni unutma inson
Shundoq ham ajalning uljasi sensan
Yostig'ingni o'zing qurutma inson.
Qara o't ichida yonyapti dunyo
Gul ketib kul bilan qolyapti dunyo
Ochlikdan madori quriganlarni
Ko'ziga qarolmay qolyapti dunyo.
Tufonlar tuntardi nimani topsa
Suv bosdi qishlog'u shaharlarni
Urush tuxtamagan sho'rlik yurtlardan
Qushlar ham uzdilar qadamlarni.
Zilzila boshimga tosh bo'lib tushdi
Devorlar tagida qolgandak bo'ldim
Vayrondan qo'rqib qaragan qizni
Ko'zidek yig'ladi bechora ko'nglim